Klas 4 - Boek 5 - De Zonnewijzer

De zonnewijzer
Maarten ’t Hart
Wolters-Noordhoff, Groningen 2006
De Arbeiderspers, Amsterdam 2002
256 bladzijden

Opdracht:
Keuzeopdracht LT1 – Kunst
3) In De zonnewijzer wordt een toespeling gemaakt naar het werk van de kunstenaar Escher. Zoek een werk van Escher dat jij het beste vindt passen bij De zonnewijzer. Licht toe waarom je juist dit werk hebt gekozen.

Twee Vogels (Nr. 18)

1938 Oost-Indische inkt, potlood, waterverf.

Bron: http://www.mcescher.nl/galerij/zwitserland-en-belgi/twee-vogels-nr-18/

 

M.C. Escher heeft veel van dit soort tekeningen gemaakt. Het zijn vaak dieren die allemaal precies in elkaar passen. Ik vind de vogels in deze tekening heel mooi.

Ik denk dat deze afbeelding goed past bij De zonnewijzer, omdat de vogels als puzzelstukjes in elkaar passen. In het verhaal moet Leonie, de hoofdpersoon, er achter zien te komen hoe haar vriendin, Roos, is overleden. Ze moet dus een soort puzzel oplossen. In het begin weet ze er nog niet veel van, maar later vallen de puzzelstukjes op hun plaats, net als in de tekening van Escher.

De vogels in de tekening vliegen achter elkaar aan. Dit heeft ook te maken met het verhaal, want Leonie moet in de voetsporen treden van Roos, omdat ze voor de katten van Roos moet zorgen. Eigenlijk gaat Leonie hetzelfde leven leiden als Roos heeft gedaan, ze volgt Roos dus op. Dat doen de vogels op de afbeelding ook.

Er wordt in het boek eerst gezegd dat Roos is overleden aan een zonnesteek. Een vriend van Roos, Freek, gelooft dat gelijk al niet. Daarom gaat Leonie het verder uitzoeken. In de tekening zijn twee kleuren gebruikt: wit en blauw. Die staan voor de twee opvattingen over de oorzaak van de dood van Roos. De witte vogels geven onschuld aan: Roos zou overleden zijn door een zonnesteek. Maar er tegenin vliegen de blauwe vogels: misschien is er toch meer aan de hand en is het allemaal niet zo onschuldig.

De tekening van Escher zou oneindig groot kunnen zijn. Er passen steeds weer vogels naast. Zo kan het oneindig lang doorgaan. In het boek denkt Leonie op een bepaald moment dat ze er nooit achter zal komen wat er met Roos gebeurd is en dat er geen einde komt aan haar zoektocht. Dit is ook een mooie overeenkomst.