Schrijver: Benny
Lindelauf
Het boek gaat over Fing, een meisje dat in de tweede
wereldoorlog leeft. Ze heeft werk bij de Sigarenkeizer en daar moet ze op Liesl
passen, een heel eigenaardig nichtje. Fings moeder is overleden en ze woont
samen met haar broers en zusjes bij haar vader en oma. Ze beleeft vreselijke
dingen in de oorlog en uiteindelijk kan ze Liesl nog net op tijd helpen.
Blok
4 – spanning
1. De
personages in een gevaarlijke situatie plaatsen
De spanning in het boek wordt verhoogd als er gevaarlijke
situaties plaatsvinden. In dit boek is dat meerdere keren het geval.
Bijvoorbeeld als Fing en Liesl ineens vliegtuigen van de Duitsers horen:
‘’
Het is een paar avonden rustig geweest, maar nu hoor ik het duidelijk. Vliegtuigen. Ze komen deze kant op. Heel in de verte gaat het luchtalarm af. We staan daar te luisteren: het lijkt eeuwen te duren. Dan gaat alles juist weer razendsnel. Er klinkt een fluitend geluid, het is nog ver, maar de eerste inslag dreunt door tot in de smidse.
We rennen allemaal van de deur weg. Als dieren bij een bosbrand zijn we, kruipen we bij elkaar. ‘Lampen uit! Lampen uit!’
‘’
Het is een paar avonden rustig geweest, maar nu hoor ik het duidelijk. Vliegtuigen. Ze komen deze kant op. Heel in de verte gaat het luchtalarm af. We staan daar te luisteren: het lijkt eeuwen te duren. Dan gaat alles juist weer razendsnel. Er klinkt een fluitend geluid, het is nog ver, maar de eerste inslag dreunt door tot in de smidse.
We rennen allemaal van de deur weg. Als dieren bij een bosbrand zijn we, kruipen we bij elkaar. ‘Lampen uit! Lampen uit!’
‘’
2. Het
verhaal vertragen
De spanning wordt ook opgebouwd door het verhaal te
vertragen. Voordat je te weten krijgt hoe iets afloopt, wordt eerst alles heel
gedetailleerd beschreven. Een voorbeeld hiervan uit mijn boek is het moment dat
Fing haar zusje achtervolgt, omdat ze denkt dat ze een onderduiker verborgen
houdt:
‘’
Ik bleef staan. Het was stil. Geen geritsel meer, geen gekraak. Niets.
Ik lette niet meer waar ik mijn voeten op neerzette. Ik duwde me door een wirwar van losse berkentakken een kleine, steile helling op. Op hetzelfde moment voelde ik de bodem onder me wegzakken. Ik gaf een gil en het was aan die gil te danken dat ik haar vond. Vrijwel op hetzelfde moment klonk er nog een gil.
‘’
Ik bleef staan. Het was stil. Geen geritsel meer, geen gekraak. Niets.
Ik lette niet meer waar ik mijn voeten op neerzette. Ik duwde me door een wirwar van losse berkentakken een kleine, steile helling op. Op hetzelfde moment voelde ik de bodem onder me wegzakken. Ik gaf een gil en het was aan die gil te danken dat ik haar vond. Vrijwel op hetzelfde moment klonk er nog een gil.
‘’
3. Het
vervolg uitstellen
Op het moment dat je verwacht dat de ontknoping zal
worden verteld, gaat het verhaal ineens over op een andere gebeurtenis, een
andere verhaallijn of er is een terugblik of flashback. Dit gebeurt in het boek
heel duidelijk. Fing schuilt met Liesl in een mijn onder de grond, waar het
donker en koud is. Voordat verteld wordt hoe ze daar weer uitkomen en hoe het
verdergaat, krijg je eindelijk het verhaal van Liesl te horen, dat ongeveer
vijftien pagina’s lang is. Terwijl je dat leest, vraag je je ondertussen af hoe
de andere verhaallijn zal aflopen. Hierdoor is er veel spanning in het verhaal.
‘’
Ik moest weg gesoesd zijn ondanks de kou, ondanks de stekende pijn in mijn hoofd. Het duurde even voor ik besefte dat ik nog steeds aan het vertellen was; de woorden en zinnen verlieten nu uit zichzelf mijn mond. Ik hoefde er niets meer voor te doen. Het vreemde was alleen dat het een verhaal was dat ik niet kende. Het duurde lang voordat ik me realiseerde dat het niet mijn woorden waren.
Het waren die van Liesl.
Ik moest weg gesoesd zijn ondanks de kou, ondanks de stekende pijn in mijn hoofd. Het duurde even voor ik besefte dat ik nog steeds aan het vertellen was; de woorden en zinnen verlieten nu uit zichzelf mijn mond. Ik hoefde er niets meer voor te doen. Het vreemde was alleen dat het een verhaal was dat ik niet kende. Het duurde lang voordat ik me realiseerde dat het niet mijn woorden waren.
Het waren die van Liesl.
‘’
Hierna komt dus een flashback en daarna gaat het verhaal
weer verder.
4. Een
onverwachte wending gebruiken
Er zitten veel onverwachte wendingen in het boek. Het
verhaal is daardoor onvoorspelbaar en dat maakt het spannender. Fing en haar
zusjes denken een tijdje dat er een rat in de kelder zit. Ze mogen daar niet
komen van hun oma, maar ze gaan toch kijken en dan blijkt dat Liesl daar
verborgen is, omdat ze Joods is:
‘’
‘Verrek!’ zei Muulke. ‘Dat is… nou ja!’
‘Liesl!’ zei Jes.
….
Er liep een bloedende schram over Liesls hele gezicht. Nu, bij daglicht, zagen we dat haar haren niet wit waren maar geel. Gebleekt geel. Ze was het echt.
‘’
‘Verrek!’ zei Muulke. ‘Dat is… nou ja!’
‘Liesl!’ zei Jes.
….
Er liep een bloedende schram over Liesls hele gezicht. Nu, bij daglicht, zagen we dat haar haren niet wit waren maar geel. Gebleekt geel. Ze was het echt.
‘’
Actiespanning
of psychologische spanning
In het boek ligt de nadruk op psychologische spanning,
hoewel er ook actiespanning in zit. Omdat Fing in de oorlog leeft vormt ze zelf
haar mening over dingen, bijvoorbeeld over wie er te vertrouwen zijn. Er
ontstaat ook een spanning tussen Fing en Liesl, omdat Fing eigenlijk wordt
opgedragen om een vriendin van Liesl te zijn. Er zit dus ook actiespanning in,
het speelt zich namelijk af in de oorlog.
Blok
5 – thema en motief
Het thema van het boek is de oorlog. De motieven zijn:
- Liefde en vriendschap: Dit is
belangrijk in het boek, omdat je in de oorlog nooit iedereen kan vertrouwen. Zo
staat het vriendje van Fing, blijkt later, aan de kant van de Duitsers.
- De wilg: Dit is een boom in de tuin van ‘Negen Open Armen’, het huis van Fing.
Deze wilg komt vaker in het verhaal terug, zo redt de boom oma Mei
uiteindelijk.
- Lichamelijke beperkingen: Er zijn meerdere personen in het
verhaal die iets mankeren. Jes heeft bijvoorbeeld een aandoening aan haar rug
en Fing raakt haar oog kwijt.
- Familieleden gestorven:
Fing heeft geen moeder meer. Later blijkt dat Liesl ook is opgevoed door haar
grootouders.
Blok
6 - ruimte
Het verhaal speelt zich af in een fictief plaatsje in
Zuid-Limburg. Daar woont Fing dus in een huis genaamd ‘Negen open armen’.
Verder speelt het verhaal zich af in het huis van de ‘Sigarenkeizer’, waar Fing
werkt. Buiten speelt het zich af op het platteland, bijvoorbeeld bij de ‘Knollenberg’
en in de stad, een stukje van Fings huis vandaan.
De ruimte beschrijvingen zijn niet zo gedetailleerd. Toch
geven de beschrijvingen genoeg informatie voor het verhaal. Er zit nu veel
vaart in het verhaal en dat leest makkelijker. In het volgende voorbeeld wordt
de ‘Krombroodberg’ beschreven in twee zinnen:
‘’
De krombroodberg was niet echt een berg, maar de linkerzijde van de holle weg die door de Knollenberg kronkelde. De steile lemen helling was zo’n twintig meter hoog en hier en daar begroeid met majestueuze eikenbomen, die met hun wortels de grond houvast gaven.
Muulke klom moeiteloos omhoog……
‘’
De krombroodberg was niet echt een berg, maar de linkerzijde van de holle weg die door de Knollenberg kronkelde. De steile lemen helling was zo’n twintig meter hoog en hier en daar begroeid met majestueuze eikenbomen, die met hun wortels de grond houvast gaven.
Muulke klom moeiteloos omhoog……
‘’
De ruimtebeschrijvingen in het boek roepen een bepaalde
sfeer op. Als de personages in een mijn onder de grond zitten, is het kil en
donker. Door de ruimtebeschrijvingen wordt ook het thema ondersteund.
Hoi Mara,
BeantwoordenVerwijderenJe hebt weer een goed en duidelijk verslag geschreven! Het is fijn dat je verslag begint met een inleiding, zo weet je meteen waar het boek over gaat. Je hebt goede fragmenten erbij gezocht. Ik ga het boek zeker een keer lezen.
Ik heb gezocht naar spelfouten, maar ik kon niets vinden. Goed gedaan!
Groetjes, Dinne.
Hoi Mara,
BeantwoordenVerwijderenOok ik kon geen spelfouten vinden. Super! Ik vond dit een fijn stuk om te lezen. Handig dat je de verhaallijn uitlegt. Door de dikgedrukte tussenkoppen was het een hele overzichtelijke tekst.
Ik vind dat je bij de spanningsstukken goede lange fragmenten geeft. Ook vind ik het ook heel fijn dat je bij de 3e spanning nog zegt dat de flashback erop volgt. En dat na die flashback het verhaal weer verder gaat. Anders had ik niet begrepen waarom dit spanning door het vervolg te uitstellen was.
Kortom, goed stuk! Ik heb verder geen commentaar meer.
Groetjes Lonneke